Πέμπτη 12 Μαΐου 2011

Έχεις αισθανθεί ποτέ ότι όλα αυτά που ζεις απομυζούν όλη την ενέργεια και την ζωντάνια σου και ότι στο τέλος της ημέρας είσαι πολλές δεκαετίες μεγαλύτερος απ την πραγματικότητα;;;
Ότι πια ο οργανισμός σου δεν έχει κουράγιο να αντιμετωπίσει τίποτα καινούργιο,τίποτα παλιό,τίποτα τωρινό..το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να τα σπρώχνεις ολά πισω στο μυαλό σου για να κάνεις ότι δεν υπάρχουν..
Οι περισσότεροι απο μας τα καταφέρνουν και το κάνουν αυτό μέσα στην ημέρα..όμως εκείνη την ώρα πριν κοιμηθείς δεν μπορείς να κοροϊδέψεις τον εαυτό σου.Εκείνη την ώρα όλα έρχονται μπροστά στα μάτια σου και πρέπει να τα δεις είτε θέλεις είτε όχι.
Αναρωτιέμαι πολλές φορές τι είναι σωστό και τι όχι..και πως μπορουμε να το καταλάβουμε..
Αναρωτίεμαι ακόμη περισσότερες φορές ποση δύμανη μπορούμε να κρύβουμε μέσα μας..
Όταν λοιπόν έρθει μια στιγμη που στο τέλος της ημέρας θα νιώσεις όπως ανέφερα πιο πάνω..τότε πως θα βρεις το σωστο και το λάθος?Τότε από που θα αντλήσεις δύναμη και πως θα τ κάνεις αυτό??
Που θα βρείς το κουράγιο να βγεις απ τη λήθη και να συνεχίσεις?