Όλο ακούω τελευταία ότι δεν πρέπει να θυσιάζεται όταν αγαπάς κάτι ή κάποιον..όμως όσο και αν το σκέφτομαι δεν μπορώ να το κατανοήσω..Σίγουρα δεν πρέπει να θυσιάζεσαι για οποιονδήποτε όμως όταν μιλάμε για κάποιον που αγαπάς πάρα πολύ..πως να βάλεις τον εαυτό σου πρώτα;;
Ποια είναι η διαχωριστική γραμμή που θα πεις ότι <<εγώ μπορώ να φτάσω μεχρι εκεί για σένα>>;
Kαι που ακριβώς βρίσκεται το <<μέχρι εκεί>>;Ποιος το ορίζει και πότε πρέπει να βρεις το εκει;;
Είναι πάντα το ίδιο;;
Δεν μπορώ να το καταλάβω..γιατί μου φαινεται ότι είναι ένα σημείο απλώς για να κρατήσει τους εαυτούς μας ασφαλείς.Όμως πως να νιώσεις ασφάλεια και γαλήνη όταν ξέρεις ότι ο άλλος υποφέρει;
Ακόμα και αν δεν καταφέρεις τίποτα,με αυτό που ονομάζουν οι άλλοι θυσία,θα έχεις παλέψει για το κάτι καλύτερο..θα έχεις προσπαθήσει να προστατεύσεις αυτό που αγαπάς..
Ίσως κάνω λάθος...όμως κανένας δεν είπε ότι η αγάπη είναι εύκολη..κανένας δεν είπε ότι οι λύσεις είναι φανερές..
Όταν αποφασίσεις να βάλεις την καρδιά σου μαζί με μια άλλη..πρέπει να ξέρεις ότι τότε παλεύεις κάθε μέρα και για τις δύο..βασικά δεν υπάρχουν δύο..υπάρχει μια που πρέπει να φροντίσεις, σε δύο μυαλά και δύο σώματα..
Που θα βρεις λοιπόν αυτή τη διαχωριστική γραμμή;;